Σημαντική για τον κλάδο η συμφωνία ΔΕΗ-Αλουμίνιον της Ελλάδος
Οι δύο πλευρές μετά από μακρόχρονη αντιδικία κατέληξαν σε μία επωφελή για όλους συμφωνία, η οποία θωρακίζει ακόμη περισσότερο τη βιομηχανία αλουμινίου, διασφαλίζοντας τη λειτουργία και τις θέσεις εργασίας σε ένα όλο και πιο ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.
Τιμή κιλοβατώρας συγκρίσιμη με αυτές που ισχύουν για τις μεταλλουργίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, θα πληρώνει στη ΔΕΗ η Αλουμίνιο της Ελλάδος, μετά την πρόσφατη συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών που έδωσε τέλος σε μία μακροχρόνια αντιδικία που κράτησε 10 σχεδόν χρόνια.
Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει ότι από την 1η Ιουλίου 2016 και μέχρι το τέλος του 2020, το Αλουμίνιο θα έχει έκπτωση 33% για το ανταγωνιστικό σκέλος (μη ρυθμιζόμενες χρεώσεις) Υψηλής Τάσης (ΥΤ-1) όπως ισχύει, πλέον των χρεώσεων για ρύπους. Πέραν των εκπτώσεων, η συμφωνία προβλέπει επίσης ρήτρα τιμής αλουμινίου. Αυτή ανέρχεται σε 1,25 ευρώ ανά μεγαβατώρα (1.000 κιλοβατώρες) που θα εισπράττει η ΔΕH, για κάθε 100 δολάρια μέσης τιμής μετάλλου, όταν η μέση ετήσια τιμή στο London Metal Exchange (LME) υπερβαίνει τα 1.800 δολάρια ο τόνος.
Η μέση τιμή θα υπολογίζεται για το προηγούμενο έτος και βάσει του πίνακα που περιλαμβάνεται στο κείμενο, θα φτάνει ακόμη και τα 18,75 ευρώ η μεγαβατώρα, εφόσον η μέση τιμή αλουμινίου κυμαίνεται μεταξύ 3.200 και 3.300 δολαρίων ο τόνος. Για πάνω από τα 3.300 δολάρια, η ρήτρα θα παραμένει σταθερή 18,75 ευρώ. Επιπλέον το Αλουμίνιο συμφωνήθηκε να προκαταβάλει 100 εκατομμύρια ευρώ στη ΔΕΗ έναντι της κατανάλωσης ηλεκτρικού μέχρι την 30ή Ιουνίου, ενώ για την κατανάλωση του δωδεκαμήνου που αρχίζει την 1η Ιουλίου 2017, το Αλουμίνιο θα προκαταβάλει το 30% της αξίας της κατανάλωσης, ή περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ. Έναντι της προκαταβολής και της εμπρόθεσμης εξόφλησης των λογαριασμών, θα ισχύει στο Αλουμίνιο η έκπτωση 15% που εφαρμόζει η ΔΕΗ για όλους τους συνεπείς καταναλωτές.
Η σημασία για τον κλάδο
Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, η νέα σύμβαση οδηγεί σε τιμή μεγαβατώρας πολύ κοντά σε αυτήν που είχε προσδιορίσει η διαιτησία και με βάση την οποία το Αλουμίνιο πλήρωνε την ενέργεια που απορροφούσε από το 2014 και μετά. Το ύψος αυτό είναι συγκρίσιμο με τις τιμές που απολαμβάνουν οι άλλες ευρωπαϊκές μεταλλουργίες, και όπως είναι φυσικό «οχυρώνει» το Αλουμίνιο έναντι των διακυμάνσεων των διεθνών τιμών.
Όπως είναι γνωστό, οι μεταλλουργίες αλουμινίου της ΕΕ βρίσκονται υπό συνεχή πίεση και η παραγωγή πρωτόχυτου αλουμινίου περιορίζεται, καθώς τα ευρωπαϊκά εργοστάσια έχουν να ανταγωνιστούν εργοστάσια τρίτων χωρών (ΝΑ Ασία, Άπω Ανατολή) με ελάχιστες περιβαλλοντικές απαιτήσεις και φθηνή ενέργεια.
Αναμφισβήτητα, η συμφωνία αυτή θωρακίζει ακόμη περισσότερο τη μεταλλουργία αλουμινίου, διασφαλίζοντας τη λειτουργία και τις θέσεις εργασίας σε ένα όλο και πιο ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, ενώ, επίσης, δημιουργεί πολύ ευνοϊκότερο περιβάλλον για την επίτευξη καλύτερων τιμών και για τις άλλες ηλεκτροβόρες βιομηχανίες που έχουν αντίστοιχο καταναλωτικό προφίλ με το Αλουμίνιο.
